Συνημμένα: Η από 19-11-2015 διάταξη της Αντεισαγγελέως Εφετών κ. Αθηνάς Θεοδωροπούλου, με τη σύμφωνη γνώμη του Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών κ. Γεωργίου Γεράκη, βάσει της οποίας δεν κρίθηκε σκόπιμη η μετάφραση του παραπεμπτικού βουλεύματος.
Διαβάζουμε:
" ... Επομένως, από τη μη συνεπίδοση μετάφρασης, δεν προκαλέιται ουδεμία ακυρότητα του άρθρου 171 παρ. 1, εδ. δ του Κ.Π.Δ. Εάν ο κατηγορούμενος που αγνοεί την Ελληνική γλώσσα παρίστατο στην κυρία ανάκριση με διερμηνέα ο οποίος μετέφρασε τις εναντίον του κατηγορίες, ως εν προκειμένω, καθώς και όταν του έχει δοθεί, εγγράφως, σε γλώσσα που κατανοεί η κατηγορία, δεν είναι απαραίτητη η επίσημη μετάφραση του παραπεμπτικού βουλεύματος (καθώς και των λοιπών εγγράφων), δε δημιουργείται ακυρότητα, έχει δε κριθεί ότι δεν ασκεί ουσιώδη επιρροή η μη επίδοση του παραπεμπτικού βουλεύματος σε γλώσσα που εννοεί, γιατί εκπροσωπήθηκε από Δικηγόρο, στον οποίο, ας σημειωθεί παραδόθηκε το παραπεμπτικό βούλευμα. ....".
Προσωπικά είμαι εξοργισμένος με τις καθυστερήσεις που παρατηρούνται σ' αυτή την υπόθεση, αλλά διαβάζοντας τη συγκεκριμένη διάταξη αντιλαμβάνομαι ότι η υπερασπιστική γραμμή των εισεγγελικών λειτουργών θα βασιστεί στην κείμενη νομοθεσία, η οποία ενώ ενσωματώνει πλήρως το άρθρο 6 §3 της ΕΣΔΑ ("3.Ειδικώτερον, πας κατηγορούμενος έχει δικαίωμα :α) όπως πληροφορηθή, εν τη βραχυτέρα προθεσμία εις γλώσσαν την οποίαν εννοεί και εν λεπτομερεία την φύσιν και τον λόγον της εναντίον του κατηγορίαςβ) όπως διαθέτη τον χρόνο και τας αναγκαίας ευκολίας προς προετοιμασίαν της υπερασπίσεώς του. γ) όπως υπερασπίση ο ίδιος εαυτόν ή αναθέση την υπεράσπισίν του εις συνήγορον της εκλογής του, εν ή δε περιπτώσει δεν διαθέτει τα μέσα να πληρώση συνήγορον να τω παρασχεθή τοιούτος δωρεάν, όταν τούτο ενδείκνυται υπό του συμφέροντος της δικαιοσύνης. δ) να εξετάση ή ζητήση όπως εξετασθώσιν οι μάρτυρες κατηγορίας και επιτύχη την πρόσκλησιν και εξέτασιν των μαρτύρων υπερασπίσεως υπό τους αυτούς όρους ως των μαρτύρων κατηγορίας. ε) να τύχη δωρεάν παραστάσεως διερμηνέως, εάν δεν εννοεί ή δεν ομιλεί την χρησιμοποιουμένην εις το δικαστήριον γλώσσαν»"), δεν πράττει το ίδιο με τις σχετικές οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι εισαγγελικοί λειτουργοί βασίζονται στην παρουσία δικηγόρου και διερμηνέα και παράλληλα υποστηρίζουν ότι η διερμηνεία ισοδυναμεί με "επίσημη μετάφραση", εκμεταλλευόμενοι την ασάφεια της κείμενης νομοθεσίας. Μόνο που άλλο "διερμηνεία" κι άλλο "μετάφραση". Η διερμηνεία εξυπηρετεί την επικοινωνία, αλλά το διερμήνευμα δεν απομαγνητοφωνείται και το κείμενο που προκύπτει δεν επιδίδεται στους διαδίκους. Επομένως, δεν έχουν δυνατότητα να μελετήσουν όσα κατατέθηκαν προφορικά...
Εάν είχε προβλεφθεί ρητώς η υποχρεωτική μετάφραση όλων (ολόκληρων) των ουσιωδών εγγράφων (εν προκειμένω του παραπεμπτικού βουλεύματος), τότε οι εισαγγελικοί λειτουργοί δεν θα μπορούσαν να εκδόσουν τέτοια διάταξη. Μόνο που μια τέτοια πρόβλεψη θα προκαλούσε επιβάρυνση του Κρατικού Προϋπολογισμού...
Τελειώνω θυμίζοντας ότι ό,τι ισχύει περί διερμηνείας και μετάφρασης για την περίπτωση της Siemens, ισχύει για όλες τις ποινικές και αστικές υποθέσεις που εκδικάζονται στα Ελληνικά Δικαστήρια και στις οποίες μετέχουν αλλοδαποί ...
Διαβάζουμε:
" ... Επομένως, από τη μη συνεπίδοση μετάφρασης, δεν προκαλέιται ουδεμία ακυρότητα του άρθρου 171 παρ. 1, εδ. δ του Κ.Π.Δ. Εάν ο κατηγορούμενος που αγνοεί την Ελληνική γλώσσα παρίστατο στην κυρία ανάκριση με διερμηνέα ο οποίος μετέφρασε τις εναντίον του κατηγορίες, ως εν προκειμένω, καθώς και όταν του έχει δοθεί, εγγράφως, σε γλώσσα που κατανοεί η κατηγορία, δεν είναι απαραίτητη η επίσημη μετάφραση του παραπεμπτικού βουλεύματος (καθώς και των λοιπών εγγράφων), δε δημιουργείται ακυρότητα, έχει δε κριθεί ότι δεν ασκεί ουσιώδη επιρροή η μη επίδοση του παραπεμπτικού βουλεύματος σε γλώσσα που εννοεί, γιατί εκπροσωπήθηκε από Δικηγόρο, στον οποίο, ας σημειωθεί παραδόθηκε το παραπεμπτικό βούλευμα. ....".
Προσωπικά είμαι εξοργισμένος με τις καθυστερήσεις που παρατηρούνται σ' αυτή την υπόθεση, αλλά διαβάζοντας τη συγκεκριμένη διάταξη αντιλαμβάνομαι ότι η υπερασπιστική γραμμή των εισεγγελικών λειτουργών θα βασιστεί στην κείμενη νομοθεσία, η οποία ενώ ενσωματώνει πλήρως το άρθρο 6 §3 της ΕΣΔΑ ("3.Ειδικώτερον, πας κατηγορούμενος έχει δικαίωμα :α) όπως πληροφορηθή, εν τη βραχυτέρα προθεσμία εις γλώσσαν την οποίαν εννοεί και εν λεπτομερεία την φύσιν και τον λόγον της εναντίον του κατηγορίαςβ) όπως διαθέτη τον χρόνο και τας αναγκαίας ευκολίας προς προετοιμασίαν της υπερασπίσεώς του. γ) όπως υπερασπίση ο ίδιος εαυτόν ή αναθέση την υπεράσπισίν του εις συνήγορον της εκλογής του, εν ή δε περιπτώσει δεν διαθέτει τα μέσα να πληρώση συνήγορον να τω παρασχεθή τοιούτος δωρεάν, όταν τούτο ενδείκνυται υπό του συμφέροντος της δικαιοσύνης. δ) να εξετάση ή ζητήση όπως εξετασθώσιν οι μάρτυρες κατηγορίας και επιτύχη την πρόσκλησιν και εξέτασιν των μαρτύρων υπερασπίσεως υπό τους αυτούς όρους ως των μαρτύρων κατηγορίας. ε) να τύχη δωρεάν παραστάσεως διερμηνέως, εάν δεν εννοεί ή δεν ομιλεί την χρησιμοποιουμένην εις το δικαστήριον γλώσσαν»"), δεν πράττει το ίδιο με τις σχετικές οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι εισαγγελικοί λειτουργοί βασίζονται στην παρουσία δικηγόρου και διερμηνέα και παράλληλα υποστηρίζουν ότι η διερμηνεία ισοδυναμεί με "επίσημη μετάφραση", εκμεταλλευόμενοι την ασάφεια της κείμενης νομοθεσίας. Μόνο που άλλο "διερμηνεία" κι άλλο "μετάφραση". Η διερμηνεία εξυπηρετεί την επικοινωνία, αλλά το διερμήνευμα δεν απομαγνητοφωνείται και το κείμενο που προκύπτει δεν επιδίδεται στους διαδίκους. Επομένως, δεν έχουν δυνατότητα να μελετήσουν όσα κατατέθηκαν προφορικά...
Εάν είχε προβλεφθεί ρητώς η υποχρεωτική μετάφραση όλων (ολόκληρων) των ουσιωδών εγγράφων (εν προκειμένω του παραπεμπτικού βουλεύματος), τότε οι εισαγγελικοί λειτουργοί δεν θα μπορούσαν να εκδόσουν τέτοια διάταξη. Μόνο που μια τέτοια πρόβλεψη θα προκαλούσε επιβάρυνση του Κρατικού Προϋπολογισμού...
Τελειώνω θυμίζοντας ότι ό,τι ισχύει περί διερμηνείας και μετάφρασης για την περίπτωση της Siemens, ισχύει για όλες τις ποινικές και αστικές υποθέσεις που εκδικάζονται στα Ελληνικά Δικαστήρια και στις οποίες μετέχουν αλλοδαποί ...